In memoriam: Safet Sijarić

SARAJEVO – Romansijer i pripovjedač Safet Sijarić napustio nas je sinoć prije ponoći, u 73. godini, saopštila je za Kazaljku njegova supruga Misera.

Rođen je 1952. godine u Godijevu kod Bijelog Polja. Osnovnu školu pohađao je u rodnom Godijevu te na Sipanju i u Loznoj, a srednju u Novom Pazaru i u Peći, nakon čega završava studije opšte književnosti na Filozofskom fakultetu u Sarajevu.

Objavio je knjige: Vučja gora, San o dragom kamenu, Rod i dom, Udar orla, Glas divine, Zmijski vez, te pripovijest Žena s tromeđe.

Veći broj priča ovog pisca objavljen je u raznim časopisima i listovima. Prevođen na engleski jezik, zastupljen u nekoliko reprezentativnih izbora savremene bošnjačke i bosanskohercegovačke pripovijetke.

Najznačajnije književne nagrade su mu: nagrada Izdavačke kuće „Bosanska riječ“ za roman godine (Udar orla), nagrada Radija BiH za radiodramu, “Pero Ćamila Sijarića”, te dvaput zaredom prva nagrada Susreta „Zija Dizdarević“ za pripovijetku. Rukopis Rod i dom je proglašen najboljim romanom na konkursu Soroš fondacije – Otvoreno društvo BiH za l998. godinu, međutim autoru nagrada nije uručena iz formalnih razloga. Taj slučaj je uslovio da naslov u kratkom roku doživi dva izdanja, jedno u Bosni i Hercegovini a drugo u Crnoj Gori.

Živio je u Novom Pazaru do 1996. godine gdje je radio kao novinar, a potom u Sarajevu gdje je bio slobodni umjetnik.

“Biće sahranjen 12. aprila u Sarajevu na mezarju Hambina Carina, a tevhid je u isto vrijeme u Hadži-Idrizovoj džamiji u Hrasnom”, saopštila je njegova supruga.

Među piscima je upamćen kao mag pripovijedanja i jezika, ali i kao izvanredan čovjek i drug nesvakidašnje dobrote i blage naravi.